Vanmiddag bij de garage de nummerplaten van de Skoda gaan halen, morgen brengen we die dan naar de garage waar de Dacia vandaan komt. Daarna ben ik met bus-trein-bus naar Lochristi gereden om de auto van nonkel Luc op te pikken die we de volgende twee weken mogen gebruiken. Tegelijk laten we ook onze vaste stek in Sin-Job achter en verhuizen tijdelijk naar Oost-Vlaanderen.

Deze avond zijn we naar het openluchttheater in het Rivierenhof getrokken om er te genieten van een Bob Dylan tribute (met oa Patrick Riguelle, Guy Swinnen en Axl Peleman). Helaas, zoals bij ongeveer elk vorig bezoek op die locatie konden we ook nu weer niet ontsnappen aan een regenbui. Het gevolg : rillen van de kou door kletsnatte kleren en vóór de bisnummers naar huis.

Niet alleen droog maar ook regelmatig zonnig, dat was weer even geleden. Toch was het dat niet dat deze dag bijzonder maakte. Wat dan wel ? Na veel overleggen en nog meer opzoekwerk hebben we gisterenavond beslist om een vrij recente tweedehands auto te kopen om de 11 jaar oude Skoda te vervangen. Hoeveel we nog gaan krijgen van de verzekering weten we nog altijd niet maar rijk zullen we er niet van worden.

Met een bescheiden budget zijn we naar een dealer hier niet zo ver vandaan gereden bij wie we op het internet een mogelijke vierwieler hadden gevonden. Onze nieuwste vervoermiddel wordt – tromgeroffel – een vier jaar oude Dacia Sandero Stepway Plus. Toen (en nu nog) was dat de topversie.  Uiteraard heeft het nieuwste model nog meer te bieden maar dan wel aan het dubbele van de prijs.

Het zal even aanpassen zijn want het verschil met de Superb Combi is groot. De Dacia ziet er uit als nieuw met nog geen 40000 km op de teller en heeft nog fabrieksgarantie. Er moet nog een trekhaak geplaatst worden en dan is het nog even afwachten tot alle administratie rond is maar echt lang zal dat niet duren.

Om dat alles te vieren ging ik op bezoek bij Nancy waar Macho als altijd weer overenthousiast was en Carina ging eten met een vriendin. Weinig romantisch maar dat werd ‘s avonds met een doos pralines van Sjokolat en een flesje J’adore parfum goed gemaakt. Ook het optreden van Frank Van der linden solo in Schoten was een voltreffer : virtuoos gitaarwerk, meer dan grappige bindteksten en gevoelige liedjes afgewisseld met stevige songs.

Jaja, iedereen zegt zo een beetje hetzelfde: gelukkig zijn er geen gewonden. Helemaal waar maar toch blijft het gevoel van oneerlijkheid knagen. Waarom moeten wij, die niets misdaan hebben, financieel gestraft worden voor het onaangepaste rijgedrag van een fils à papa met een dikke auto ? De jongen stond met knikkende knieën naast zijn auto en het zal hopelijk een goede les zijn voor in de toekomst maar daar hebben wij onze auto niet mee terug. Een perfect onderhouden auto met alle mogelijke opties die wij met het geld van de verzekering absoluut niet kunnen vervangen door een gelijkwaardig voertuig.

Op die verzekering is het trouwens nog altijd wachten. We kregen al onmiddellijk een melding dat het dossier geopend was en vandaag kwam een bericht om te vertellen dat het reparatiebedrijf intussen op de hoogte was gebracht van de verdere stappen. De garage heeft de kosten ruwweg beraamd op 6500 euro en nu is het dus wachten op de expert om te horen wat die er van denkt.

Met het slechte weer wordt er veel binnen gezeten en zo is er tijd genoeg om op de laptop te zoeken naar een waardige opvolger als de Skoda definitief wordt afgeschreven. Een auto van hetzelfde kaliber met al die opties ligt buiten onze financiële mogelijkheden.  Het zal dus ofwel een echt goedkope tweedehands worden of een meer recente en duurdere occasie. Maar net zo goed valt de keuze op een nieuwe kleine auto of de Maserati die we vanmiddag te koop zagen staan en die Carina zo mooi vond.

Alles was aanwezig om een prachtige dag te worden. We hadden goed geslapen, de zon scheen al van ‘s morgens vroeg en deze middag gingen we naar het openluchttheater in het Rivierenhof om nog eens naar de Beatles tribute groep “Imagine NO Lennon” te gaan kijken en luisteren.

Helaas, het kruispunt van de Staf Larochelaan en de Dopheidelaan was een kruispunt te veel. Ik ben hier overal extra voorzichtig maar soms is dat niet genoeg. Zeker niet wanneer iemand tegen te hoge snelheid de voorrang van rechts niet respecteert. Boem, en daar ging de voorkant van de Skoda. Politie bijgeroepen en dan wachten op de takelwagen, meer konden we niet doen.

Bij garage Rietje in Kapellen was het onthaal weer ouderwets vriendelijk, alle administratie werd vlotjes afgewerkt en iets later konden we met een nieuwe VW Caddy als vervangwagen weer vertrekken. Voor het optreden in het Rivierenhof waren we inmiddels te laat maar onze afspraak met dochter Jessy en schoonzoon Rachid bij restaurant Caramba konden we nog zonder problemen halen. Al van 1990 ben ik klant en dat zal nooit veranderen, altijd even lekker daar.

Gisteren zijn we nog een keer caches gaan zoeken, deze keer op het domein Vordenstein in Schoten. Een wandeling van ongeveer tien kilometers waarbij alles gevonden werd behalve eentje maar die is waarschijnlijk gesneuveld tijdens recente maaiwerken. Dat dachten we, maar intussen is hij wel door anderen gevonden.

Vandaag werd er slechts vijf kilometer afgelegd maar die waren vermoeiender dan de tien van gisteren : een dagje slenteren door de dierentuin van Antwerpen. Ooit heb ik me voorgenomen om elk jaar de zoo van de koekenstad óf die van Planckendael te bezoeken maar dat is niet altijd gelukt. De gratis inkomkaart was dit jaar een extra motivatie. De beestjes bekijken blijft altijd een gezellige bezigheid ook al zouden ze vrijwel allemaal beter af zijn met een uitgestrekte habitat in hun streek van afkomst. Gelukkig is het nu al veeeeeeel beter dan de hokken waar de beesten vroeger amper konden bewegen.

Na de beestjes was het tijd voor sushi. Carina haar mama had dat nog nooit geprobeerd en het idee van rauwe vis sprak haar ook niet echt aan maar uiteindelijk vond ze het toch wel lekker. Sneller dan verwacht werd het 19u en was het tijd om af te zakken naar Schoten, deze keer voor een concert van Kadril.

Dit optreden werd een soort tweede zit na de mislukte passage op Na Fir Bolg toen iedereen zijn stoeltje 90 graden had gedraaid om de voetbalwedstrijd Italië-België te volgen en er nog amper 1/3 van het aanwezige publiek oog had voor de muzikanten. Deze avond was dat uiteraard niet het geval en werd het weer een mooie avond, ook al klinkt nieuwe zangeres Kimberley een beetje schreeuwerig in de hogere regionen.

Zaterdag zijn we met schoonmoeder Yum mosselen gaan eten en daarna was het tijd voor een optreden van Jean Bosco Safari in een klein theatertje dicht bij het Rivierenhof. Het concert was alleen op uitnodiging bij te wonen en gold als een try-out voor zijn nieuwe project “Under sun, moon and stars” dat in november in première gaat. Het werd een mooie avond met Jean als meester-verteller en een hoog kampvuurgehalte, alles ondergedompeld in een love & peace sfeertje. Aanrader !

Gisteren waren we afgesproken met Leo en Wilma om een hapje te eten bij Xuan-Ly op de Bredabaan in Merksem. Vroeger kwam ik daar enkele keren per jaar maar het was nu al minstens tien geleden. Nog altijd dezelfde uitbaters en het interieur nog altijd hetzelfde. Volgens mij is ook de kaart in al die jaren niet aangepast maar dat is ook niet nodig, het eten (Vietnamees-Thais) was nog altijd even lekker.

Vandaag was het de bedoeling om caches te gaan zoeken maar we zijn amper uit onze stoel geraakt. Morgen beter ?

Afgelopen zondag hebben we geprofiteerd van een mooie dag om een keer naar Lambermontmartre te gaan, de kunstmarkt aan het KMSKA (Museum voor Schone Kunsten Antwerpen). Het museum zelf is nog altijd gesloten wegen grondige restauratie maar rond de waterpartij toonden tientallen kunstenaars hun creaties en er waren absoluut mooie dingen bij. We wandelden ook naar de wijk Nieuw Zuid om een aantal caches te zoeken en speelden even ramptoerist bij de ingestorte school.

Maandag moesten we opnieuw in Antwerpen zijn voor Carina’s tweede vaccinatie. Terwijl ik op haar zat te wachten kwam ik een oud-collega tegen. Het deed me plezier toen ze zei dat er nog regelmatig over mij gesproken wordt in de stijl van “het zou met Eddy niet waar geweest zijn, die zou de boel platleggen” als er weer iets beslist wordt waar het personeel niet mee akkoord is. Zo te horen heerst er nog steeds een schrikbewind en is de sfeer er nog altijd opperbest, NIET DUS !

Na een half uurtje roddelen gingen Carina en ik naar de Meir om tegen verminderde prijzen (soldenperiode !) nog wat overbodige t-shirts op de kop te tikken. ‘s Avonds gingen we met de familie iets eten bij Sifa, een Turks eethuis op Schoolplak in de wijk Seefhoek.

Gisteren en vandaag deden je eerder denken aan eind september en zeker niet aan hoogzomer. Gelukkig zijn we (voorlopig ?) ontsnapt aan de hevige regens die een deel van België blank hebben gezet en ik hoop dat het zo blijft. Een extra filmpje en gebakjes hebben ons het grijze weer snel doen vergeten.

Donderdag verjaarde Macho (11 jaar) maar dat weet hij zelf natuurlijk niet. Het was intussen ook al een jaar geleden dat kameraad Guy Missotten koos voor een menswaardig afscheid en ik mis hem nog elke dag. Regelmatig betrap ik mezelf erop dat ik nog eens op zijn blog ga kijken, misschien heeft hij toch nog iets geschreven …

Normaal wordt in deze periode Hello Schoten georganiseerd, de opvolger van het al tientallen jaren bekende volksdansfestival. Door omstandigheden die je zelf wel kan raden is dat evenement vorig jaar geannuleerd en ook dit jaar staat alles op een laag pitje. Als zoethoudertje organiseert onze buurgemeente regelmatig een optreden op de speelplaats van de plaatselijke academie.

Donderdagavond gingen we daar kijken en luisteren naar Twalseree, een folkgroep die al heel lang bestaat. Sfeervol, ook al klonk er na meer dan een jaar niet repeteren al eens een valse noot en was de samenzang niet altijd even zuiver.

Gisteren zijn we met Leo en Wilma (vrienden uit Spanje) caches gaan zoeken in de buurt van Beerse. Vooral naar het einde toe was het een zeer mooie wandeling maar van de caches zelf hadden we meer verwacht. Een heleboel caches werden niet gevonden, heel goed verstopt of slecht gezocht – wie zal het zeggen ?

Deze avond trokken we opnieuw naar Schoten, deze keer voor een optreden van Jan de Smet (Nieuwe Snaar en veeeeeel meer). Ter gelegenheid van de Vlaamse feestdag morgen bracht hij en zijn begeleidingsgroep een speciaal samengesteld programma met uitsluitend Nederlandstalige meezingnummers in alle mogelijk denkbare genres. Goed meegebruld en vaak gelachen met de aangepaste liedjesteksten.

Vandaag een hele dag niks gedaan en dat kon ook niet anders want we moesten dringend uitrusten. Gisteren hebben we namelijk gewerkt. Ja, gewerkt ! We moesten allebei bij een onderzoeksbureau slagroom proeven en onze mening daarover geven. Lekker tussendoortje en dat bracht dan ook nog 20 per persoon op voor tien minuutjes proeven. Daarna nog even naar de solden gaan kijken op de Meir maar aan alles kunnen weerstaan. Zowel in de Spaanse als de Belgische caravan zitten de kasten vol, dat maakt het gemakkelijker om niets te kopen.

‘s Avonds gingen we op bezoek bij Yum, de mama van Carina. Daar werd al snel beslist om eens te gaan kijken of er een tafeltje vrij zou zijn bij Fratelli en we hadden geluk. De zaak zat goed vol voor een dinsdagavond maar voor “La famiglia” is er altijd nog plaats.

En dan : voetbal … Spanje duidelijk de betere ploeg maar helaas.  Vandaag ging het er gelukkig iets logischer aan toe met Engeland als de verdiende winnaar.

Ik heb Carina bewust niet vermeld in de verhaaltjes van de voorbije dagen maar ze was er natuurlijk wel bij ! Voor haar was het de eerste festivalervaring ooit en dus tijd voor een uitgebreid interview 😎

Mevrouw Van Eeckhoven, heeft Eddy veel moeite moeten doen om je te overhalen om je voor de eerste keer naar een festivalweide te lokken ?

Niet echt, ik zag er enorm naar uit om op mijn gezegende leeftijd voor de eerste keer naar een festival te gaan. Ik heb ooit een keertje een optreden van Pink Floyd meegemaakt maar dat is het dan wel.

De eerste dag was het nog mooi weer, maar zaterdag en zondag bleef het niet droog. Hoe hard heeft Eddy gezeurd ?

Dat was toch wel 9 op de schaal van Regenter. Mijn oordopjes kwamen van pas en niet om de luide muziek te dempen.

Is dit voor herhaling vatbaar, in het achterhoofd houdend dat dit geen normale editie was en het er volgend jaar wellicht helemaal anders zal uitzien ? Zou je het dan zien zitten om een lang weekend in een tentje te verblijven ?

Zeker en vast, zelfs in de modder en de regen.

Wat waren voor jou de muzikale hoogtepunten van Na Fir Bolg ?

Bart Peeters, Image NO Lennon en Tourist LeMC. Kadril heeft spijtig genoeg geen faire kans gekregen door de voetbalwedstijd I-B.

Ik heb een verhaaltje gehoord over het Rode Kruis, vertel eens ?

Haha. Ik had een tekenbeet op mijn linkerborst en Eddy stuurde me naar de tent van het Rode Kruis. Daar aangekomen vertelde ik over mijn “probleem” en werd ik doorgestuurd naar de jongste medewerker van de bende. Die was duidelijk onder de indruk van mijn decolleté. Zeker toen hij met een pincet de pootjes van het beestje wou verwijderen en daarbij uitdrukkelijk de toestemming kreeg om mijn borst in zijn hand te nemen. Door het mondmasker was het moeilijk te zien maar ik weet zeker dat hij meer dan een beetje bloosde. Nog even ontsmetten en ik kon gaan.

Daarmee was het verhaaltje niet ten einde. Terwijl Raymond Van Het Groenewoud op het podium stond ging Eddy naar het Rode Kruis en vroeg naar X, de jongen die mij geholpen had. “Awel, vinde gij da plezant oem met mijn vrouw heur tetten te spelen ?” Het ventje wist niet waar hij moest kruipen en stamelde “Ze had gezegd dat ik ze vast mocht pakken”. Zijn oudere collega’s stonden intussen te schuddebuiken van het lachen.

Vandaag de derde en laatste dag van Na Fir Bolg en de weersvoorspellingen waren dramatisch. De Koperdieven en de Ketnetband in de regen ? Nee, bedankt – daarvoor verlaten we onze caravan niet maar omstreeks 15u30 vertrokken we toch maar want het avondprogramma zag er veelbelovend uit.

De parking oprijden was onmogelijk, alles was herschapen in een grote modderpoel. Langs de weg in de berm parkeren mocht bij uitzondering wel. De toegang naar het festival was na de felle onweersbuien ook alleen  te overleven met stevige schoenen of laarzen. De rest van het terrein lag er nog redelijk goed bij en de ergste stukken werden ingepalmd door de dapperste kinderen.

De optredens waren fantastisch. Het begon met “Imagine NO Lennon”, een schitterende Beatles coverband met Jean Bosco Safari als zanger en Ben Crabbé als drummer. Grappig om te zien hoe jonge mensen die pas tientallen jaren na de Fab4 zijn geboren, toch veel liedjes kunnen meebrullen.

Nummer twee vandaag was Tourist LeMC. Wat is die gegroeid als artiest ! Een stevige begeleidingsgroep, een sublieme backing zangeres en een gastoptreden van Wally maakten het feest compleet.

Er werd afgesloten met Raymond Van Het Groenewoud, iemand die zo’n uitgebreid repertoire heeft dat hij uuuuuuuuurenlang meezingers kan brengen. Om het voor zichzelf spannend te houden schaaft hij voortdurend zijn teksten bij.

De tweede festivaldag. We waren vroeg genoeg zodat we eerst nog enkele caches konden zoeken in de omgeving. We waren net op tijd terug om het optreden van Frank Boeijen mee te maken. Hij stond amper enkele minuutjes op het podium en het begon te regenen. Eerst enkele druppeltjes maar al gauw werd het een flinke regenbui en kwamen overal de jasjes en paraplu’s tevoorschijn. We hielden het nog een half uur vol en kozen er dan toch maar voor om te vertrekken, de affiche van vandaag (met Soulsister, Stash en Ertebrekers) vond ik toch al niet bijster interessant. Dan maar liever terug naar de camping en iets eten in het restaurant.

Iets waar ik al zo lang naar verlangde, een normale festivalzomer, kwam vandaag dichterbij. De tickets voor Na Fir Bolg waren een tijdje geleden besteld en het was toen al duidelijk dat het een aparte versie van het festival zou worden. Geen 10-15000 mensen verdeeld over twee tenten maar alles in openlucht, de Belgische zomers kennende altijd een risico. Bovendien alles zittend op een stoeltje in bubbels tot maximum acht personen. Rechtstaan of rondwandelen alleen met mondmasker op en dansen/huppelen/springen zou nog een jaartje uitgesteld worden.

We reden eerst naar Herentals om daar in het Peertsbos een reeks caches te zoeken. Daarna reden we naar de festivalparking, die van plaats gewisseld is met het festivalterrein zelf. Een camping is er dit jaar niet, daardoor kwam er ruimte vrij voor een extra groot terrein. We waren bij de eersten die de heilige grond betraden. Over de hele feestweide stonden tafeltjes en stoelen opgesteld, telkens op ruime afstand van de buren.

Little Chris mocht de spits afbijten, een plaatselijk talent/levende jukebox, gevolgd door Orchestre International du Vetex – een zotte bende die altijd voor een goede sfeer zorgt. En dan … een hartverscheurende keuze : Kadril in nieuwe bezetting of voetbal ? Niks hartverscheurend : Kadril kan ik de komende jaren nog tien keer aan het werk zien en Italië zien verliezen van België is misschien een unieke ervaring. Toch voelde ik me er niet helemaal prettig bij, toen Kadril op het podium stond zat ¾ van de bezoekers met zijn/haar rug naar de groep gekeerd om naar de voetbalwedstrijd te kijken. Moet voor de muzikanten geen gezellig gevoel zijn. En helaas, allemaal voor niets want de Rode Duivels waren niet goed genoeg om de Azzurri naar huis te sturen.

Na de wedstrijd was het nog even wachten tot Bart Peeters met zijn begeleidingsband het podium opstapte. En toen gebeurde wat iedereen had zien aankomen : weg met de bubbels, gedaan met braaf blijven zitten. Aanvankelijk bleef de ruimte voor het podium nog leeg maar gaandeweg trok iedereen naar voor om te feesten. Even dacht ik dat Bart zou vragen om het allemaal rustig te houden maar hij genoot zichtbaar van de dansende massa. Ook Ronny Mosuse kwam nog even langs en de 1-2 nederlaag was snel vergeten. Mooie eerste dag van het festival ! Toch vrees ik voor eventuele gevolgen, tegen het einde van de avond liep iedereen kriskras door elkaar zonder mondmasker. Bovendien allemaal vrij jonge mensen die nog niet gevaccineerd zijn …