De voorbije dagen blonken we niet echt uit qua activiteit. Daar zijn een aantal redenen voor. Eerst en vooral het EK voetbal, dat heeft nu voorrang op alles. Ten tweede uiteraard het nogal wisselvallige weer, echt zomer kan je het niet noemen. Maar ook : ik ben zwaargewond 🤒 aan mijn linker ringvinger, ik ben zelfs naar de dokter geweest maar die wist er ook niet veel over te vertellen. Niets speciaals gedaan, gewoon een heel pijnlijke vinger die warmer is dan de andere vingers. Waarschijnlijk een ontsteking en het enigste dat ik voorlopig kan doen is baden in een of ander ontsmettend middeltje.

Onderweg zijn we nog even gestopt bij Decathlon voor wat kampeermateriaal en nieuwe broeken en bij Action voor wat overbodige goedkope rommel. Omdat het vandaag een extra miezerige dag was, hebben we ons in de zetel gelegd en alle tien afleveringen van het vierde seizoen van The Handmaid’s Tale gezien, mét de verwarming aan !

Intussen verblijven we alweer bijna een week in Sint-Job en het lijkt wel herfst. Af en toe een druppel, een thermometer die niet hoger klimt dan 20 graden en – het allerergste – internet dat óf helemaal niet werkt of trager is dan een gepensioneerde postduif. Van geocachen kwam dan ook niet veel in huis, er is niks mis met gewoon een paar dagen niksen. Vandaag werden de fietsen toch weer achterop de auto gezet om een klein rondje te gaan fietsen in Oostmalle. Deze avond was het alsof ik weer in Benidorm was : bingo op de camping en gewonnen !

Ons weekje in Peer zit er bijna op, morgenvroeg de auto inladen en daarna nog tot de middag in het subtropische zwemparadijs. Het was een gezellige week, waarbij één ding is opgevallen : de vriendelijkheid van al het personeel én de mensen die we tijdens onze wandelingen of fietstochten tegenkwamen.

We zijn ook enkele collega-cachers tegengekomen. Eén van hen was op alles voorzien : zijn fietsstuur vol navigatietoestellen, een hengel vastgemaakt aan de bovenbuis en twee fietstassen vol materiaal – op alles voorzien dus. De grappigste man die we tegenkwamen was diegene die zag dat we iets aan het zoeken waren en dacht dat de parochie boodschappen verstopte voor de gelovigen …

Gisterenavond zijn we in het Grand Café iets gaan eten, niets op aan te merken maar wel een beetje chaotisch qua bediening. Vandaag hadden we opnieuw gereserveerd bij El Fuego en het was zeker even lekker dan vorige keer.

Eerst nieuws over onze pa : die is woensdagmiddag naar Spanje vertrokken met het vliegtuig en voelt zich er zich al opnieuw helemaal thuis.

Carina en ik profiteren nog altijd van onze vakantie en het mooie weer, van onweer of hevige regen is hier voorslopig geen sprake. Elke dag malen we de nodige kilometers af om caches te zoeken in de omgeving. Eergisteren was dat een fietstocht van 40 km en we kwamen daarbij geen enkel café tegen, dat zouden ze toch bij wet moeten verbieden !

Intussen zijn we allebei geprikt en/of gebeten door alles wat in de Limburgse bossen en weiden te vinden is. Mieren, spinnen, brandnetels, teken, processierupsen – alles wat jeuk veroorzaakt heeft ons als doelwit gekozen.

De avonden worden vooral gevuld met voetbal kijken en in de zetel hangen. Het zwemmen blijft, door het beperkt aantal bezoekers, absoluut zalig ook al was het vandaag al drukker door de mensen die een weekend geboekt hebben.

We zijn natuurlijk niet zomaar in Peer verzeild geraakt. Het weekje vakantie in Center Parcs Erperheide was geboekt ter gelegenheid van Carina’s verjaardag vandaag.

Het werd een fantastische dag, we gingen zwemmen in het subtropisch zwemparadijs dat bijna voor ons alleen was. Er wordt gewerkt met tijdslots en dan mag je 2u15 gebruiken maken van de “Aqua Mundo”. Geen gezoek naar een vrije stoel of aanschuiven voor de glijbaan – zalig !

Daarna volgde een fietstochtje van 20 kilometers waarbij een aantal caches gevonden werden en we passeerden Snow Valley, de overdekte skipiste – indrukwekkend !

Vanavond hadden we gereserveerd bij restaurant El Fuego, dat bij het vakantiedomein hoort. Vóór we vertrokken lazen we nog even de beoordelingen van andere gasten en die waren nogal negatief. Zelf zijn we helemaal tevreden. De aankleding is mooi, de menukaart origineel – zowel qua stijl als aanbod – en het personeel uiterst vriendelijk. Het geserveerde eten smaakte voortreffelijk maar vooral het mix-it-yourself cocktail concept viel in de smaak. Je krijgt dan alle benodigdheden op een plankje en mixen maar ...

Een nieuwe dag, een nieuwe provincie. Vanaf nu verblijven we een week in Peer, meer bepaald in Center Parcs Erperheide. Onderweg zijn we gestopt bij Essec in Beringen. Meer dan zes weken geleden had ik daar de Garmin outdoor GPS binnengebracht voor reparatie (onder waarborg) en die was nu eindelijk teruggekeerd uit het Europese hoofdkwartier in Engeland. Schandalig lang, stel je voor dat je thuis meer dan een maand zonder koelkast zit of dat je auto zo lang bij de dealer staat omdat er een schermpje niet werkt. Het ergste is dat er geen alternatieven zijn en dus zijn en blijven die toestellen veel te duur voor wat ze bieden. Gelukkig hadden we nog een reserve exemplaar om te geocachen. Bijkomend voordeel : ik heb een volledig nieuw toestel gekregen. Essec stopt binnenkort trouwens met de verdeling van Garmin.

Rond 13u reden we de parking van Erperheide op. Inchecken ging vlot maar we moesten nog twee uur wachten voor we het park mochten oprijden. Genoeg tijd om de buurt al eens te verkennen en na het uitladen van de auto hebben we nog een kleine fietstocht gedaan en enkele caches gezocht.

Rob en Letty, de kameraden van Spanje, staan hier in de buurt met de camper en dus lieten we de kans niet voorbij gaan om samen caches te gaan zoeken. Sinds enkele maanden ligt hier een reeks met hengelcaches en vermits zij een lange hengel hebben en wij niet …

Om 12u pikten we hen op bij de Groene Linde en daarna reden we naar het anti-tank kanaal. Na de reeks was er nog tijd om hen bij enkele mooie caches te brengen die wij al gevonden hadden en al snel was het tijd om … iets te eten. Eerst kleine hapjes aan de caravan en daarna hadden we  een tafel gereserveerd op onze camping. Goulash, stoofvlees en een flink stuk zalm – het ging er allemaal vlot in. Een mooie dag !

We hebben drukke dagen achter de rug. Vooral druk met eten eigenlijk. Het begon woensdag bescheiden bij Lunch Garden, de dag erna werd het Pizza Hut. Gisterenavond werden we verwacht bij Brasserie Coppens in Brasschaat om de verjaardag van Rita (vriendin van Carina) te vieren. Absoluut heel lekker maar een beetje te veel kleine foutjes in de bediening om echt goed te scoren.

Vandaag hadden we een afspraak om de verjaardag van kleinzoon Sean te vieren. We hadden daarvoor gereserveerd bij Brasserie Anoot maar door een dakbrand en bijhorende waterschade moesten we onze plannen wijzigen. Gelukkig vonden we met de hele familie nog vrije tafels op het gezellige terras van Exter. Alweer lekker gegeten maar de menukaarten van alles wat zich taverne of brasserie noemt lijken allemaal toch heel hard op elkaar. Overal kaas- en garnaalkroketten, stoofvlees, vispannetje enz – weinig fantasie maar tegelijk ook klassiekers die door iedereen gesmaakt worden.

Nu mag je ook niet denken dat we voor de rest languit in de zon liggen. Nee, we doen ook af en toe een terrasje en we blijven natuurlijk caches zoeken. Sinds enkele dagen kunnen we ons actieterrein uitbreiden want bij Auto5 hebben ze de verlichting van het recent aangekochte fietsenrek in orde gekregen. Vanaf nu kunnen de fietsen dus mee met de auto en de eerste keer ging het naar de cache-o-strade tussen Essen en Kapellen. Onderweg heb ik ook ergens vriendschap gesloten met een teek, dat was lang geleden !

Wat leven we toch in een mooi land als de zon schijnt. Het begon zondag al met een bbq bij de familie in Lochristi. Veel te veel eten, nog meer lachen en eindelijk onze pa nog eens mee op bezoek bij zijn jongste broer. De laatste keer dat ze elkaar zagen moet toch al een jaar of vijf geleden zijn.

De vorige dagen hebben we enkele mooie geocaching series afgewerkt hier in de buurt. Deze keer niet al te veel technische hoogstandjes of heel veel kilometers maar vooral heel mooie wandelingen. We hebben ook een nieuw record gebroken : 50 opeenvolgende dagen met minstens één vondst !

Gisteren zochten we in Kapellen tegen de grens met Kalmthout. Het boommarterpad was er eentje zonder boommarters maar de Disco(vering) Bunkers serie had zijn naam niet gestolen. Ik denk dat ik nog nooit zoveel bunkers op een dag heb gezien.

Vandaag reden we naar Hoogstraten om de Spilzak serie af te werken, ook weer een schitterende wandeling afwisselend door de weiden en bebouwde kom.

Een hele week geen bericht, dat kan maar één ding betekenen : heeeeeel slecht tot geen internet. Het begint nu meer dan een beetje mijn voeten uit te hangen. Toch houden we ons ook perfect bezig zonder internet. We hebben een deel van Oostmalle, Vlimmeren en Zoersel verder “leeggevist”.

We zijn ook bij een tante (Liliane) van mij op bezoek geweest die ik al lang niet meer gezien had en daarna bij de schoonmama frietjes gaan eten én we zijn eindelijk op de markt van Sint-Lenaarts geraakt. Die markt is de grootste van de buurt en telt normaal zo’n 70 kramen maar met de huidige beperkingen mogen er voorlopig maar 50 staan. Hoewel de markt officieel tot 12u30 staat waren de meeste marktkramers een uur vroeger al aan het inpakken. Volgende keer moeten we dus vroeger vertrekken.

Gisteren gingen we met de fiets nog een cache zoeken die we vorig jaar niet open kregen. Jaja, er was onweer en heel veel regen voorspeld maar hier rond Sint-Job pas rond 18u. Helaas staan de klokken van het KMI niet gelijk met de onze. We waren rond 15u bij de cache en de eerste druppels vielen. De cache zelf was deze keer geen probleem, het naderende onweer wel. Eerst het bos uit en dan zo snel mogelijk een schuilplaats zoeken. Gelukkig vonden we een bushokje gecombineerd met een overdekte fietsenstalling. We kozen voor de stalling en dat was niet verkeerd want die was langs de kant van de rijweg afgesloten, het bushokje niet.

Drie jonge twintigers kozen voor het bushokje en kregen elke keer wanneer een auto passeerde de volle laag want intussen stond de rijweg helemaal onder water. Telkens we dachten door te rijden omdat de regen wat minderde, werd het daarna nóg erger. Onze buren begonnen zich intussen tot hun onderbroek uit te kleden om hun (intussen ook kletsnatte) kleding bij één van hen in de fietstas te steken en zo naar huis te rijden. En wat gebeurt er dan aan een bushalte ? Er stopt een bus, op dit tijdstip helemaal gevuld met schoolmeisjes. Hilariteit alom en overal werden foto’s gemaakt. Zo werd het onweer toch nog plezant.

Toen het animatieteam vertrok besloten we zelf het ook maar te wagen want we stonden intussen al ruim een uur te schuilen. Toen we bij de caravan aankwamen was alles kletsnat, een dag later hangt nog alles te drogen en vooral de schoenen zullen hun tijd nodig hebben.

Vandaag zouden we samen met Wilma en Leo een hele reeks caches gaan zoeken maar vermits ze ook voor vandaag nog regen voorspelden hebben we alles opgeschoven tot het opnieuw écht mooi weer wordt.