15 juli - vroem vroem.

Gisterenavond bij gebrek aan andere inspiratie Thai uitgehaald.  Echt een straf kan je dat niet noemen, ook al waren enkele gerechten deze keer wel heel pikant.  Ook weer niet erg, want er waren nog krieken over van gisteren en samen met enkele bolletjes vanille ijs was dat prima om te blussen.

Deze ochtend was er dan weer heel veel herrie in de straat, gelukkig lawaai van voorbijgaande aard en plezierig om naar te kijken.

13 juli - een nieuwe cacher.

Ongeveer vijf jaar geleden verstopte ik hier in Lochristi een cache. Dat gebeurde toen op verzoek van Sarah en Isabel, de twee nichtjes. Aan de zoekers werd gevraagd om een tekening achter te laten en de twee meisjes zorgden er ook altijd voor dat er tekeningen van hen zelf in zaten zodat er geruild kon worden. In het begin gingen ze meerdere keren per dag kijken of er iemand de cache had gelogd. Zoals verwacht daalde nadien het enthousiasme en werd er nog slechts sporadisch gecontroleerd.

Vandaag zijn we aan een nieuwe fase begonnen. Het verzoek om een tekening achter te laten is geschrapt en Isabel heeft zich officieel geregistreerd bij geocaching.com. De afgelopen jaren gingen we af en toe samen caches zoeken, vanaf nu kan ze ook zelfstandig zoeken en loggen. Er staat dus een nieuwe generatie klaar !

11 juli - feest ?

Gisteren bowling, dat was lang geleden ! Helaas was het ook aan de score te zien … en dus moesten er uitvluchten gezocht worden als tegenwerkende schouders, te zware ballen of te kleine gaatjes. Maar plezant was het wel en in de nabije toekomst wil ik het wel een keertje meer doen. Waar is de tijd dat mijn ouders competitie speelden en ik achteraf in mijn eentje ook een paar spelletjes kon doen terwijl zij iets gingen drinken … Misschien de komende winter de bowling in Benidorm eens proberen ?

Deze avond ben ik met Luc mee naar Antwerpen gereden. Hij had repetitie voor het volgende toneelstuk en ik kon dan terwijl naar Vlaanderen Feest op de Grote Markt. Niels Destadsbader, Bart Kaell en andere wereldsterren als compensatie voor het gemiste concert van Rammstein gisterenavond leek me wel gepast. Het gezwaai met Vlaamse Leeuw vlaggetjes bleef gelukkig beperkt.

9 juli - G7

Vandaag is het eindelijk gebeurd, na lang overwegen en vergelijken heb ik een nieuwe slimme telefoon gekocht bij MediaMarkt. Het scheelde niet veel of ik was zonder aankoop vertrokken. Hoe vaak ik ook vertelde dat ik twijfelde tussen de Nokia 4.2 en de Motorola G7 Plus, de verkoper bleef mij maar pushen om een Samsung te kopen. Een beter procentje zeker ?

Pas toen ik zei dat ik absoluut een Motorola wilde omwille van zijn rode kleur en dat ik als Antwerp supporter absoluut niet wilde rondlopen met het blauw van AA Gent, zweeg hij.

De derde Motorola in een rij en ook al kan je al de instellingen en apps van je vorige telefoon vlot overzetten op de nieuwe, toch ben je een hele dag bezig. Beltoontjes kiezen, fototoestel proberen, kijken hoe lang de batterij het volhoudt enz.

Ik had meteen ook mijn fototoestel meegenomen naar MediaMarkt om een grondige poetsbeurt te geven. Er was weer ergens een minuscuul stofje op de sensor blijven plakken en daardoor moest ik op vele foto’s handmatig een vlekje verwijderen. Vervelend, en nu dus opgelost.

7 en 8 juli - van park naar park.

Gisterenmiddag ging ik naar het Keizerpark in Gent waar voor de negende keer het kleinschalige Zaradi Tebe festival georganiseerd werd. Zo een beetje alles komt hier aan bod, van kindergrime over poëzie tot goochelaars en muziekoptredens. Uiteraard aangevuld met de nodige foodtrucks en andere eetstandjes.

Vandaag reed ik naar Antwerpen. Eerst naar Mortsel om naar goede gewoonte met Nancy te gaan ontbijten in de Vlegel. Daarna even de brievenbus leegmaken bij onze pa en dan naar het Stadspark. Elk jaar rond 11 juli is daar een grote rommelmarkt én een aantal optredens. Hier leerde ik vorig jaar Wende (Snijders) kennen en die heeft toen voor eeuwig en altijd een plaats in mijn hart veroverd.

Deze keer kregen we Johnny den Artiest voorgeschoteld, die had ik vorige week nog net op het podium zien staan maar hij kreeg nu veel meer tijd om zijn repertoire te brengen. Daarna kwam SLM, hiphop uit Antwerpen. Op de hoofdact met de familie Embrechts bleef ik niet wachten, dan zou ik te laat terug in Lochristi zijn en er stond nog veel overschot te wachten van de culinaire vrijdagavond.

5 juli - thuis op restaurant.

Deze avond werd de logeerweek afgesloten met een avondmaal op hoog niveau. Luc was met de meisjes naar de Delhaize gereden om alles wat op hun boodschappenlijst stond aan te kopen en daarna was de keuken voor de rest van de dag verboden gebied voor alle volwassenen. Vanaf 20u werden we verwacht in hun pop-up restaurant “Chez Waumo” en kregen we de menukaart aangereikt.

Het werd al snel duidelijk dat we geen honger zouden lijden en we begonnen met een lekkere mocktail. De hapjes en voorgerechten waren allemaal heerlijk én gezond. Dit was geen gewoon menuutje, hier was duidelijk al een hele week over vergaderd. Als hoofdgerecht kregen we “gevogelte à la façon du chef” en dat bleek perfect gebakken pinguïn te zijn, vergezeld van een heleboel “side orders”. Al de gerechten werden niet zomaar op tafel gezet maar netjes voorgesteld zoals in de chiquere restaurants : met een infusie van ..., vers gebakken op een bedje van … – je kent het wel.

Met het dessert overtroffen ze zichzelf helemaal : zelf gemaakte pralines gevuld met fruit én een vers gebakken cake. Bedankt Ines, Eva, Sarah en Isabel – echt fantastisch gedaan.

3 juli - Gent.

Saai is het hier nooit en nu is er sinds zondagavond extra leven in de brouwerij met twee nichtjes van de twee nichtjes die hier een week op bezoek zijn. Veel werk heb je er niet aan, het enigste nadeel is dat je bijna altijd te laat komt voor de lekkerste hapjes. Echt erg is dat niet want ik durf niet meer op de weegschaal gaan staan, de vetmestcampagne nadert stilaan zijn hoogtepunt. Met hun aanwezigheid is het probleem van “wat gaan we vanavond eten ?” ook meteen opgelost want de vier meisjes beslissen wat er deze week op ons bord komt.

Vandaag gingen we allemaal (behalve Anne, die sukkelaar moet werken) samen met de bus naar Gent om een boottochtje te maken op de Leie en de Lieve. Daarna een uitstekende (bio)lunch bij le Pain Quotidien en toen moesten Luc en ik verdwijnen want de vier meisjes gingen winkelen en dat is natuurlijk veel plezieriger zonder ouderlijk geza(a)g.

1 juli - aan zee.

Gisterenochtend vertrok ik vroeg naar de Belgische kust. Wat is vroeg ? Rond 6u30 stond ik al geparkeerd ergens tussen Koksijde en Oostduinkerke, vroeg genoeg ? Van files had ik absoluut geen last en zo kon ik met de schuifdeur open en zicht op de duinen nog een paar uur slapen.

Doel van de uitstap waren de garnaalfeesten van Oostduinkerke. In de voormiddag werd de aanwezige massa mensen getrakteerd op dansjes en muziek. Een groot deel van die dansjes vertoonden opvallend veel gelijkenissen met wat ik op het Boombalfestival elk jaar zie.

Om 15u30 vertrok de garnaalstoet en het duurde bijna anderhalf uur voor alles en iedereen gepasseerd was. Absoluut de moeite en de hoofdrol was natuurlijk weggelegd voor de garnaalvissers te paard. Ik heb geen enkele affectie met paarden maar die boerenknollen vind ik echt fantastisch om naar te kijken.

Na de feestelijkheden onmiddellijk de tram nemen richting auto was een slecht idee. Moest er geen reclame voor Plopsaland op de zijkant staan, je zou denken dat het een transport naar een vernietigingskamp was. Dan maar een frietje steken en met een ijsje langs het strand wandelen tot het wat rustiger werd. Het begon al te schemeren toen ik een perfect plekje vond om te overnachten.

Vandaag reed ik een tiental kilometers verder naar Domein Raversijde. Telkens ik langs de kustweg de kanonnen zag staan, nam ik mezelf voor om er ooit eens een kijkje te nemen maar pas na 60 jaar is het er eindelijk van gekomen. Uren kan je er rondlopen in onderaardse gangen, tussen afweergeschut en bunkers en intussen genieten van de mooie uitzichtpunten. Ik heb er absoluut van genoten en ben prins Karel (ooit regent) dankbaar omdat hij er voor gezorgd heeft dat al die overblijfselen niet verwijderd werden.

Na de middag ging ik nog iets verder terug in de tijd, meer bepaald naar 1465. Ik had een combiticket gekocht en kon dus ook naar Walraversijde, een vissersdorp uit de middeleeuwen. Mooi, maar niet meer dan dat.