Na drie rustige dagen kan ik toch een heleboel van mijn lijstje schrappen. Ik heb nieuwe zetelhoezen over mijn versleten Boxerstoelen getrokken en ik heb aan de binnenkant van het “woongedeelte” een beetje geschilderd. De laatste jaren was er hier en daar iets aangepast aan de kasten en kon je op verschillende plekken onbehandeld hout zien, nu dus niet meer. En omdat ik niet te houden ben als ik op dreef ben heb ik ook de hele buitenkant gepoetst.

Intussen heb ik ook mijn verminderingskaart van de NMBS in orde gebracht zodat ik aan halve prijs kan rijden, altijd handig als ik hier tijdens de kerstvakantie zonder vervoer ben. Ik ben deze middag mijn jaarvoorraad pillekes tegen de suiker en de cholesterol gaan halen bij de apotheek en ben nog eens gaan kijken naar de laatste soldenkoopjes. Gelukkig was er niks naar mijn goesting, mijn kasten puilen nu al uit. Met een volle portemonnee terug naar huis is ook belachelijk en ik heb dan een externe harde schijf gekocht, ik durf stilaan niet meer zeggen hoeveel ik er in gebruik heb.

Alle handdoeken aan het zwembad zijn gewassen, ook het gras is weer gemaaid en de klimop is overal gesnoeid. Trouwens : klimop ? Je kan dat woekerend spul ook gerust klimaf, klimtussen, klimachter en klimover noemen, al dan niet in combinatie met de nog beter presterende braambessenstruiken. Struiken ? Ze groeien bijna zo hoog dan een honderdjarige eik !

Deze avond heb ik vers eten gemaakt, vers uit de diepvries 😲 En wie durft er nu nog zeggen dat ik een luierik ben ?

Zaterdag is echt helemaal in het water gevallen. Diegenen die mij een beetje kennen weten dat ik dan alleen maar buiten kom als het echt nodig is. Gisteren bleef heel lang een twijfelgeval maar het geplande M'Eire Morough festival in Dendermonde werd toch ook al snel geschrapt.

Ik bleef tot de late namiddag binnen en besliste dan om toch nog eens naar de Feesten te gaan. Eerst naar de dansinitiatie “Bollywood” van Shoonya Dance Centre, altijd dansjes om vrolijk van te worden. Daarna trok ik naar de Kouter voor Gent 1900, daar was echter zoveel volk dat ik het al snel voor bekeken hield. Bovendien begon het ook opnieuw te motregenen én zag ik op de telefoon dat RAFC al na twee minuten gescoord had in Eupen. Dan maar snel naar huis om voetbal te kijken en Antwerp te zien schitteren in de eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen. Een 1-4 overwinning moest gevierd worden en na de wedstrijd dus terug naar Gent !

Wat vorig jaar niet lukte door de overvloedige regen lukte nu wel : overnachten op camping Vlasmarkt, de vakantie van uw lever. Geen schrijffout.

Gisteren nog maar eens naar de Feesten, deze keer met heel wat meer volk op straat dan de vorige oververhitte dagen. Meteen was ik getuige van het laatste boombal in het Baudelopark dit jaar. Tussen Variomatic en B-Road Bastards maakte ik snel een uitstapje naar een ander podium voor Daraa Tribes. Nu is het aftellen tot einde augustus want dan is er weer het Boombalfestival in Lievegem (de nieuwe naam van Lovendegem).

Hopelijk blijft het dit weekend – in tegenstelling met wat de weerberichten vertellen – overwegend droog zodat de rampzalige cijfers nog wat opgekrikt kunnen worden. Vandaag zou ik naar Sfinks in Boechout afzakken maar door de aangekondigde regen verander ik mijn plannen en met een beetje geluk kan ik dan vanavond toch opnieuw naar het centrum van Gent. En morgen ? Dat zien we morgen wel ...

Vandaag kwam Krien op bezoek, dat is stilaan een jaarlijkse traditie aan het worden. Eerst haar navigatieapparaat van een update en nieuwe kaarten voorzien en dan naar de Feesten. Als ze me in Gent hadden verteld dat de Feesten afgelast waren dan had ik het geloofd. Straten en pleinen waren overwegend leeg en als er iets op een podium gebeurde waren er niet veel meer dan 50 toeschouwers aanwezig. Op de terrasjes was er overal plaats zat, op de kermis waren er geen kinderen om eendjes te vissen, nergens straatanimatie en er stond niemand aan te schuiven bij Frituur Sympa. De waarschuwingen om thuis te blijven en geen inspanningen te leveren zijn absoluut niet goed voor de portemonnee van de plaatselijke horeca !

Als er één genre is dat alles overleeft tussen -20 en +40 graden dan is het metal. Eerst Elysian Gates en daarna Circle Unbroken, ook al moest de zangeres van CU regelmatig gaan zitten en naar adem happen.

Bij het bezoek aan de kerk konden we nog net de laatste nummers van een folkband meepikken om daarna af te sluiten met het grote verjaardagsfeest van Roland die vandaag 75 jaar werd. Om dat te vieren stonden er ook bijna 75 muzikanten op het podium.

Het werd vandaag al snel duidelijk dat veel mensen de raad om binnen te blijven hadden opgevolgd. Toen ik om 16u30 aan het Walter De Buckplein stond om een optreden van (A la) Rum mee te maken, had ik slechts enkele tientallen mensen rond mij. Pas rond 19u kwam er wat meer leven op straat.

Het optreden van Bai Kamara Jr was meer dan geslaagd maar ook hier kon je nog rustig tot aan het podium wandelen. Dat werd helemaal anders toen Amadou en Mariam het podium betraden, een wervelend concert van de twee blinde muzikanten ! Daarna heb ik nog her en der stukjes van Inner Circle en Skyblasters (inclusief herkennende blik van zanger Edward Buadee) meegepikt.

Roland Van Campenhout met zijn “folk songs from a non-existingland”heb ik helemaal uitgezeten. Betere moerasblues dan dit kan je niet vinden. Telkens er een fiets voorbij rijdt denk je dat het een alligator is.

Als je dan toch in geheel andere sferen vertoeft is binnenstappen bij de Missy Sippy Blues and Roots Club de volgende logische stap. Daar stonden een aantal ‘oude bekenden” onder de naam “Les Bandits” (de Belleville hebben ze laten vallen) op het podium. Afgesloten werd er op het Luisterplein met een hommage aan Neil Young. Main Stage waar Les Truttes speelde was intussen afgesloten wegens overvol.

Gisteren ben ik eindelijk op een redelijk uur thuis geraakt. Volgens Nancy nog altijd een uur waarop andere mensen wakker worden, maar toch … Ik heb (alweer) bijna de hele avond in het Baudelopark gezeten. Deze keer werd geprobeerd om folkdansen te combineren met swing. Enkele lesgevers, elk helemaal “thuis” in hun specialiteit, kregen daarbij de ondersteuning van een 10-koppig orkest. Het resultaat kon je op zijn minst verrassend noemen maar er was volgens mij toch duidelijk minder volk dan tijdens de “gewone” boombalavonden.

Vandaag heb ik lang getwijfeld of ik naar de Feesten zou gaan of niet. Uiteindelijk heb ik de raad (blijf binnen en doe niets !) opgevolgd die in alle kranten staat. Een raad waarmee ik ook bij tien graden kouder geen probleem zou hebben.

De Feesten begonnen gisteren voor mij om 16u. Aan het Zuid kwamen verschillende volksdansgroepen hun kunstjes tonen. Echt interessant vind ik dat niet altijd maar meestal danst er iemand mee die ik ken en neem ik foto’s. Deze keer was ze er niet bij maar ik ben toch blijven kijken. Tot de vendelzwaaiers begonnen, ik weet niet waarom maar ik krijg daar altijd een ongemakkelijk gevoel bij.

Naar de Korenlei dan maar, voor Café con Leche. Heel eventjes maar want ik wou absoluut naar het Luisterplein om Makaram te zien. Makaram is een gelegenheidsgroep rond Mustafa Avsar van het Muzikantenhuis. Hartverwarmende muziek met een boodschap, zo hoort het.

Na een hamburger, een milkshake, een brownie en nog wat andere gezonde buikvulling was het tijd voor Undskyld, winnaar van de Jonge Wolven wedstrijd in 2018. Absoluut een aangename verassing !

Later op de avond stonden in het Baudelopark achtereenvolgens Les Bottines Artistiques, Naragonia en Loogaroo op het podium in de snikhete spiegeltent. Gelukkig speelden die nóg later op de avond allemaal nog een keer zodat ik regelmatig naar buiten kon om frisse lucht op te snuiven, een stukje van het vuurwerk mee te pikken én het optreden van A Split-Second kon bijwonen.

A Split-Second, in de jaren 80 van de vorige eeuw ooit begonnen als EBM (electronic body music) groep. Volgens de legende lagen ze aan de basis van de new beat toen hun plaat Flesh op een ander toerental werd gedraaid door de DJ van discotheek Bocaccio. Gisteren dus na lange afwezigheid op het Walter De Buck plein. De beats klonken zoals ze moeten klinken maar of er iemand op zo’n comeback zit te wachten ? Na een uur nostalgie opnieuw naar de spiegeltent en rond 2u naar de bushalte.

Omdat het de dag voordien zo druk was op de nachtbus, besloot ik naar een eerdere halte te wandelen om zeker te zijn van een plaats. En daar stond ik dan, netjes op tijd en te zwaaien met mijn abonnement. En foert zei de buschauffeur van dienst, voor één klant stop ik niet ! Misschien dacht hij iets anders, maar stoppen deed hij in ieder geval niet. Gevolg : een uur wachten tot de volgende bus. Ik wandelde intussen naar mijn “normale” halte aan de Dampoort maar dan bleven er nog 55 minuten over. Bovendien rijdt die laatste nachtbus maar tot aan de P+R in Oostakker, zodat ik ook nog eens 3 km te voet verder moest om in Lochristi te geraken. Klaarwakker kwam ik aan bij mijn slaapplaats waar ik mijn foto’s nog een beetje bijwerkte en sorteerde. Uiteindelijk werd het alweer licht toen ik in bed kroop. Vandaag ga ik proberen op een iets redelijker uur in bed te geraken.

Ik zou het graag anders zien maar het lukt me niet om uit te slapen. Het was al na 4u in de ochtend dat ik onder mijn dekbed kroop en toch was ik weer om 8u wakker. Dat slaaptekort gaat zich de rest van de week waarschijnlijk blijven herhalen, als ik je dus als een zombie voorbij wandel is het niet omdat ik niet met je wil praten maar gewoon omdat ik je niet heb gezien.

Vrijdagavond was ik al even op verkenningstocht geweest op de Vlasmarkt maar gisteren was de echte vuurdoop. Ik begon aan de Korenlei om naar Camel’s Drop te kijken, goede reggaeband met oa Prince Far Out (Skyblasters) in zijn rangen. Van daaruit wandelde ik rustig richting Baudelopark en daar bleef ik bijna de ganse avond hangen. Met Me Guusta en Sanseveria werd het eerste boombal van de Feesten alvast een groot succes. Er moet toch dringend eens nagedacht worden over een grotere dansvloer, vanavond in de spiegeltent zal het waarschijnlijk nog meer dringen worden.

De DJ na de optredens kreeg aanvankelijk niet veel dansers in beweging maar toen ik terugkwam van de Vlasmarkt en het Walter De Buck plein was het feest helemaal losgebarsten.

Intussen is het weeral vrijdagmiddag geworden, de weken vliegen voorbij.  Eergisteren zijn we naar Colmar gaan eten, de mensen die de formule kennen weten dat je daar nooit met honger de zaak verlaat.  Dat was deze keer niet anders en hoeveel Sarah ook had geschept bij het dessertbuffet, ze keek nog vrolijker toen ze (inbegrepen bij het kindermenu) mocht vissen voor een stuiterbal met ingebouwd lichtje, iedereen tevreden.

Deze ochtend heb ik het gras gemaaid, dan is dat alvast gedaan als de regenvoorspelling voor morgen zaterdag uitkomt. 

En vanavond ? Ik twijfel nog altijd tussen de eerste dag van de Gentse Feesten of het optreden van Lagüna - zilver bij de recentste Humo's Rock Rally - in Antwerpen ...

Gisterenmiddag ben ik naar Antwerpen gereden en heb de Terminuzzz geparkeerd nabij het centrum van Edegem. Daarna ben ik naar Mortsel gewandeld waar ik – hoe kan het ook anders – met Nancy iets ging eten bij De Vlegel. Daarna wandelden we samen terug naar Edegem, met een omweg deze keer. Een omweg om enkele caches te zoeken, maar slechts één van de drie werd gevonden.

En waarom parkeerde ik niet gewoon in Mortsel zoals ik normaal doe ? Aan kasteel Hof Ter Linden in Edegem werd een ATV vertelling georganiseerd en ik had geen idee hoeveel volk daarvoor zou opdagen. Heel veel volk bleek al snel en gelukkig had ik dus ‘s middags al dichtbij een parkeerplaats gezocht. Van overal kwamen mensen aangewandeld of -gefietst, allemaal met een stoeltje en sommigen met een koelbox.

Aanschuiven voor een gratis bolleke Koninck zag ik niet zitten en ik plantte mijn vouwstoel neer op een strategische plaats. Het volk bleef toestromen, werkelijk heel Edegem kwam kijken naar de grappigste dwerg in de showbizz : William Boeva. En hij wás grappig, heel grappig !

Twee dagen later blijkt dat er 3000 (!) mensen aanwezig waren. Met een inwonersaantal van 21000 kan dat tellen.

Deze ochtend moest ik naar mijn jaarlijkse afspraak met tandarts en oogarts, bij allebei met glans geslaagd en goedgekeurd om de wereld weer een jaar onveilig te maken. Op de terugweg naar Lochristi ben ik gestopt aan het Puitvoetbos om een reeks geocaches te loggen. Niet alles werd gevonden, maar ik kan er toch weer acht aan mijn lijst toevoegen.  Meteen kon ik ook de eerste braambessen van het seizoen proeven.